οι ριζες της συγχρονης φυσικης, οπως και καθε μορφης δυτικη επιστημης, βρισκονται στον εκτο προχριστιανικο αιωνα, οπου φιλοσοφια και θρησκεια παρεμεναν ακομη αδιαχωριστες εννοιες.
οι αρχαιοι σοφοι της Μιλητου δεν εκαναν διακριση αναμεσα στην θρησκεια, στην φιλοσοφια και στην Επιστημη.
η σκεψη τους αναζητουσε την "φυση" των πραγματων, μ αλλλα λογια την αιτια για καθετι που αντιλαμβανομαστε γυρω μας.
ετσι η αναζητηση της "φυσης" των πραγματων γεννησε την μεγαλη επιστημη, που ονομαστηκε στην συνεχεια "φυσικη".
οι μεταγενεστεροι Ελληνες ονομασαν τους Μιλησιους "υλοζωιστες".
ο ορος χαρακτηριζει αυτον που πιστευει "οτι η υλη ειναι ζωντανη".
ο χαρακτηρισμος δεν απεχει πολυ απο την αληθεια, εφοσον οι Μιλησιοι δεν εκαναν καμια διακριση αναμεσα στα "εμψυχα" και στα "αψυχα", αναμεσα στο "πνευμα" και στην "υλη".
παραμελησαν ακομη κι αυτη την εννοια της "υλης", γιατι καθε φαινομενο του περιβαλλοντος το θεωρησαν σαν μια διαφορετικη εκφραση της "φυσης" των πραγματων, της "φυσης" που ειναι ταυτοχρονα και πνευμα και ζωη και υλη.
Παρασκευή 27 Απριλίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου