η αναζητηση της ενοτητας στην φυση του συμπαντος

αφιερωμενο στους αναζητητες της Ενοτητας, του Θειου, του Ενος, του Τιποτα που περιεχει τα Παντα!
εννοειται οτι ενα τετοιο θεμα δεν ειναι προσωπικη μου υποθεση. όποιος θελησει να συμμετεχει περαν των σχολιων, μου στελνει απλα ενα μεϊλ. το κοινο σημειο μας ειναι ενα: ο Συμπαντικος Θεος της Φυσης! ολα τα άλλα ειναι στρουμφοπεη... ναστε καλα!

Πέμπτη 19 Απριλίου 2007

παραμυθια για μεγαλα παιδια

καποτε ο Βουδας πριν την φωτιση του, μπηκε σε μια σπηλια για να διαλογιστει, και συναντησε την βασιλισα των δαιμονων.
κατατρομαγμενος ειπε ολες τις προσευχες και τα ξορκια που ηξερε, και τοβαλε στα ποδια.
μετα την φωτιση ξαναηρθε στην σπηλια, και του ξαναπαρουσιαστηκε η βασιλισα των δαιμονων.
ομως αυτη τη φορα δεν τρομαξε, ουτε εφυγε.
γιατι δεν τρεχεις να σωθεις σαν την αλλη φορα? δεν με φοβασαι?
τον ρωτησε η βασιλισα.
γιατι την προηγουμενη φορα δεν ηξερα, λεει ο Βουδας.
πως να φοβηθω κατι που ειναι κομματι του εαυτου μου?


δυο αναχωρητες συναντηθηκαν και περπατουσαν μαζι.
ξαφνικα συναντουν μια ομορφη γυναικα μπροστα σε ενα χειμαρο.
σας παρακαλω τους λεει, μηπως μπορειτε να με βοηθησετε να περασω το ρεμα?
αποκλειεται, της λεει ο πρωτος, εχουμε παρει ορκους αγαμιας και δεν επιτρεπεται να ακουμπησουμε γυναικα.
ο αλλος, χωρις κουβεντα, σηκωνει τα μπατζακια του, παιρνει την γυναικα στην πλατη και την περναει απεναντι.
συνεχισαν τον δρομο τους χωρις να μιλανε.
ο πρωτος ομως ειχε σκανδαλιστει με την πραξη του αλλου, και με το ζορι κρατιοταν να μη μιλησει.
το βραδυ που σταματησαν για υπνο, δεν αντεξε και του λεει: καλα δεν ντρεπεσαι που παρεβεις τον ορκο σου και αγγιξες αυτη την γυναικα ?
και ο αλλος του απαντα: αδελφε μου εγω την κουβαλησα για λιγα λεπτα επανω μου, ενω εσυ την κουβαλας ακομα μαζι σου.


κάποτε ενας θρησκευτικός ηγέτης έφτασε σε ενα ερημονήσι.
εκεί ζούσαν τρείς άνθρωποι, που μόλις τους είπε ποιός ήταν, έπεσαν στα πόδια του, παρακαλώντας τον: άγιε πατέρα σώσε μας. "ζούμε εδώ απομονωμένοι και δεν ξέρουμε ούτε μία προσευχή. σε παρακαλούμε, μάθε μας πώς να προσευχόμαστε".
"και πώς προσεύχεστε μέχρι τώρα;" ρώτησε αυτός.
"να, λέμε μόνο, είμαστε τρείς, βοήθα μας".
τότε τους έμαθε τις κυριώτερες προσευχές και έφυγε με το καράβι.
μεσοπέλαγα βλέπει στον ορίζοντα τρία σύννεφα με την μορφή των ανθρώπων του νησιού, να έρχονται προς το καράβι.
απο τα σύννεφα υλοποιήθηκαν στο κατάστρωμα οι τρείς, και έπεσαν πάλι στα πόδια του.
"άγιε πατέρα συγχώρα μας, αλλά ξεχάσαμε τις προσευχές που μας έμαθες και σου ζητάμε να μας τις ξαναπείς".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

φ